॥ શ્રી સ્વામિનારાયણો વિજયતે ॥

ભગવાન સ્વામિનારાયણનાં

॥ વચનામૃત ॥

ગઢડા અંત્ય-૧૧: સીતાજીના જેવી સમજણનું

મહિમા

મુંબઈથી સ્વામીશ્રીએ એક સુંદર પ્રેરણા પત્ર ‘સ્વામિનારાયણ પ્રકાશ’ દ્વારા સમગ્ર સત્સંગ સમાજ પર લખ્યો. જેમાં સમજણની દૃઢતા કરાવતાં લખ્યું: “વચનામૃત છે. (છેલ્લા) પ્રકરણનું ૧૧ સીતાજીના જેવી સમજણનું શીખવું. વગર વાંકે આપણને વઢે, છતાં આપણે તેમનો ગુણ લેવો. માટે આપણે સૌ ભાઈઓએ વચનામૃત છેલ્લા પ્રકરણ ૧૧મુ વાંચીને સિદ્ધ કરવું. તો આપણને સત્સંગમાં કોઈનો અવગુણ આવશે જ નહીં, ને સત્સંગ દિવ્ય લાગશે, ને પરમ શાંતિ રહેશે. માટે મુદ્દાના વચનામૃત લોયનું ૧૭, કારિયાણી ૧, ગ. મ. ૫૯ તથા ગ. મ. ૨૮ આટલાં વચનામૃતો સિદ્ધ કરવાં. ને આપણે તો નમ્ર બનીને ભગવાનના ભક્ત થાવું તે જ મુદ્દો છે, તે જ કર્તવ્ય છે.”

[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૩/૨૦૫]

Mumbai. Yogiji Mahārāj wrote an inspirational letter from Mumbai addressed to the entire Satsang community (which was published in the ‘Swāminārāyan Prakash’). Swāmishri emphasized the resolute understanding that one should develop by writing: “One should understand Vachanāmrut Gadhadā III-11 – ‘Understanding like that of Sitaji’. Even if [Bhagwan or Sant] rebuke us despite no fault of ours, we should only perceive their virtues. Therefore, all of us should read and perfect Vachanāmrut Gadhadā III-11. Then we will not see a single fault in anyone; we will feel that this Satsang is divine and experience profound peace. The important Vachanāmruts – Loyā 17, Kāriyāni 1, Gadhadā II-59 and Gadhadā II-28 – should all be perfected. The principle is to become a devotee of God with great humility. This is our only duty.”

[Brahmaswarup Yogiji Mahārāj: 3/205]

મહિમા

યોગીજી મહારાજ કહે, “અંત્ય ૧૧મું વચનામૃત સીતાજીની સમજણનું સિદ્ધ કરવું. આપણને મોટાપુરુષ વગર વાંકે દુઃખ દે તો પણ તેમનો અવગુણ ન જ લેવો, તો જ સત્સંગ દૃઢ થશે.”

[યોગીવાણી: ૨૯/૧૮]

Yogiji Mahārāj said, “One should imbibe Vachanāmrut Gadhadā III-11, which is based on Sitāji’s understanding. Even if the Mota-Purush inflicts suffering without any fault of our own, we should not perceive flaws in him – only then will our satsang become firm.”

[Yogi Vāni: 29/18]

મહિમા

તા. ૧૭/૫/૧૯૬૩, સરદારગઢ, યોગીજી મહારાજે બપોરની સભામાં વચનામૃત ગઢડા અંત્ય ૧૧મું વંચાવી વાત કરી, “આ વચનામૃત જીવમાં ઉતારવા જેવું છે. આ ઉતારે તો બધા દેશકાળ ઊડી જાય. એક જ ઉતારવા જેવું છે.”

[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૩/૪૯૨]

17 May 1963, Sardārgadh. Yogiji Mahārāj had Vachanāmrut Gadhadā III-11 read in the afternoon assembly and said, “This Vachanāmrut is worthy enough to be imbibed into one’s jiva. If one does this, one will be rid of all adversities. This is the one worth imbibing.”

[Brahmaswarup Yogiji Mahārāj: 3/492]

મહિમા

તા. ૨૪/૨/૧૯૫૫, સારીંગ. સાંજે કથાપ્રસંગમાં યોગીજી મહારાજ કહે, “આ વચનામૃત સિદ્ધ થાય, સીતાજીની સમજણનું, ત્યારે સાચી સમજણ આવી કહેવાય અને ભગવાનને વિષે નિર્દોષબુદ્ધિ સિદ્ધ થઈ ગણાય.”

[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૧/૫૫૬]

24 February 1955, Sāring. In the evening assembly, Yogiji Mahārāj said, “Only when one perfects this Vachanāmrut – Understanding Like that of Sitaji – then one can be said to have gained a true understanding and one has truly realized that God is forever free of flaws.”

[Brahmaswarup Yogiji Mahārāj: 1/556]

મહિમા

યોગીજી મહારાજ કહે, “બે વચનામૃત સિદ્ધ કરવાં જેવાં છે. મધ્યનું ૭ અને છેલ્લાનું ૧૧ – સીતાજીના જેવી સમજણ... બધાં વચનામૃતો ખબર ન પડે, પણ પોતાનાં અંગનાં વચનામૃત શોધી રાખવાં ને તે સિદ્ધ કરવાં.”

[યોગીવાણી: ૨૯/૪૫]

Yogiji Mahārāj said, “Two Vachanāmruts are worth imbibing in one’s life. Vachanāmrut Gadhadā II-7 and Gadhadā III-11: An Understanding Like that of Sitāji… One may not understand all the Vachanāmruts, but one should always refer to their favorite Vachanāmruts [of their inclination] and imbibe their words.”

[Yogi Vāni: 29/45]

મહિમા

૨૭-૭-૫૭, શનિવાર, મુંબઈ. કથા પ્રસંગમાં યોગીજી મહારાજ કહે, “હેત – કારિયાણી ૧૧ પ્રમાણે, વિશ્વાસ – ગઢડા અંત્ય ૧૧ પ્રમાણે, નિષ્કપટ – લોયા ૫ પ્રમાણે. એ ત્રણ સિદ્ધ થાય તો બ્રહ્મરૂપ થવાય.”

[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૨/૨૫૭]

Saturday, 27 July 1957, Mumbai. During the discourse, Yogiji Mahārāj said, “Affection as described in Vachanāmrut Kāriyāni 11; faith (vishvās) as described in Vachanāmrut Gadhadā III-11; and becoming nishkapat (disclosing lapse in the five religous vows or doubts in conviction of God) as according to Vachanāmrut Loyā 5 - if these three attributes are perfected, one can become brahmarup.”

[Brahmaswarup Yogiji Mahārāj: 2/257]

નિરૂપણ

તા. ૧૭/૫/૧૯૬૩, સરદારગઢ. યોગીજી મહારાજ બપોરની સભામાં વચનામૃત ગઢડા અંત્ય ૧૧મું વંચાવી વાત કરતાં કહે, “... સીતાજીને કેટલો મહિમા? દુઃખ તો પાતાળ જેટલું હતું, પણ જ્ઞાનની સમજણે કરીને ‘કાંઈ દુઃખ નથી’ એમ કહેવરાવ્યું. સુખે ભજન એટલે કે હેતથી ભજન કરવાનું કહ્યું. તમથી વિમુખ નહીં થાઉં. બીજો તો ‘જય સ્વામિનારાયણ!’ પહેલી ગાડી પકડે. આવે જ નહીં. સીતાજીને અવગુણ લેવાનો ટાઇમ તો હતો, પણ એમાં અવગુણ ન લીધો. તે સમજણ વખાણી. કોઈ રીતે ભૂલ વિના ટોકે, ન હોય ને ટોકી પાડે, તો પણ અવગુણ ન લે.”

[બ્રહ્મસ્વરૂપ યોગીજી મહારાજ: ૩/૪૯૩]

May 17, 1963, Sardārgadh. After having Vachanāmrut Gadhadā III-11 read during the afternoon discourse, Yogiji Mahārāj said, “How much greatness of Shri Rām did Sitāji understand? She experienced grave misery; but because of understanding (the greatness of God), she did not consider the misery and sent a message saying I experience no misery; I will ‘happily worship’ you, meaning with love; I will not turn away from you.

“Others (without this understanding) would say ’Jai Swāminārāyan’ and catch the first train out, never to return. Sitāji had time to find a fault in Shri Rām; however, she refrained from doing so. This level of understanding has been praised (in this Vachanāmrut). One with an understanding like Sitāji would not engage in fault finding, even if rebuked for no reason.”

[Brahmaswarup Yogiji Mahārāj: 3/493]

નિરૂપણ

વચનામૃત અંત્યનું ૧૧મું સમજાવતાં યોગીજી મહારાજ કહે, “વચન કહે તે ખમવું તે પણ તપ છે. સહનશક્તિનું તપ મોટું. સ્થિતિમાં રહેવું તે તપ. વનમાં જવું તે તપ? ના, પણ વસ્તુ ઓછી ભોગવવી તે તપ. નિરંતર તપ કરે તે ન નભે. બે મહિના ધારણાં-પારણાં કરે ને પછી ઝાપટીએ તો તપ ક્યાં રહ્યું!”

[યોગીવાણી: ૧૪/૧૨]

While explaining Vachanāmrut Gadhadā III-11, Yogiji Mahārāj said, “To tolerate the words of others is also a type of austerity. Austerity of tolerance is great. To remain in a spiritual state is also an austerity. Is living in a forest an austerity? No, but to enjoy fewer objects is austerity. If one constantly performs austerities, then his austerities will not last long. What use is that penance if one does dhārna-pārnā for two months and then eats excessively?”

[Yogi Vāni: 14/12]

નિરૂપણ

યોગીજી મહારાજ કહે, “સ્વામીએ વાતોમાં કહ્યું – આત્મબુદ્ધિ એ જ સત્સંગ.^† નિયમ, ધર્મ, ત્યાગ, વૈરાગ્ય પળાવવા નહોતાં એમ નથી, પણ આત્મબુદ્ધિ એ એકડો છે, એ હોય તો પક્ષ રહે, એમ સ્વામીનો સિદ્ધાંત છે. કૃપા કરીને અખંડ મૂર્તિ દેખે તો મહિમા ઘણો વધે અને લોકો દંડવત્ કરે, પણ આત્મબુદ્ધિ ન હોય તો ખોટ મહારાજે બતાવી. ગઢડા મધ્ય ૫૪ અને ગઢડા અંત્ય ૧૧ પ્રમાણે, સમાધિ વિના સદાય શાંતિ આત્મબુદ્ધિ હોય તો રહે. ભગવાનના ભક્તનો પક્ષ અને આત્મબુદ્ધિ હશે, તો છેલ્લો જન્મ થઈ રહ્યો છે.”

^†સ્વામીની વાત: ૧/૩૨.

[યોગીવાણી: ૩/૧૬]

Yogiji Mahārāj said, “Gunātitānand Swāmi has explained in his spiritual discourses that maintaining ātmabuddhi is itself satsang.^† It is not the intention to disregard niyams, dharma, renunciation and detachment; however, ātmabuddhi is the prime factor. If one possesses ātmabuddhi, one will maintain loyalty; this is Swāmi’s principle.

“By God’s grace, one may be able to behold God’s form constantly and one’s status will increase among people, and they may offer prostrations. But without ātmabuddhi, Mahārāj has revealed that that is a shortcoming in a devotee. According to Vachanāmruts Gadhadā II-54 and Gadhadā III-11, one can experience everlasting peace without the need for samādhi only by maintaining ātmabuddhi. If a devotee is loyal and maintains ātmabuddhi in the Bhakta of God, this will be their last birth.”

^†Referring to Swāmini Vāt: 1/31.

[Yogi Vāni: 3/16]